@article { author = {رئوفیان, رضا and تجری, علی اصغر}, title = {}, journal = {}, volume = {21}, number = {82}, pages = {187-217}, year = {2020}, publisher = {}, issn = {1735-0743}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {معناشناسی توصیفی اراده با تأکید بر روابط همنشینی و جانشینی}, abstract_fa = {  اراده در خدا و انسان از مسائل مهم در حوزه معرفت دینی است که از دیرباز مورد توجه متفکران بوده و چالش‎هایی را در پی داشته است. در مقاله پیش رو به بررسی واژه با روش معناشناسی توصیفی و محوریت رابطه همنشینی وجانشینی- که از زبان‎شناسی ساخت‎گرا برآمده- پرداخته می‏شود. مطالعه مشتقات اراده در 47 سوره از قرآن، نشان ازارتباط معنایی آنبر محور جانشینی با «مشیت، اختیار، اشتهاء، ابتغاء، همّ، عزم و قضی» و بر محور همنشینی با «الله، فعل، کن فیکون، امر، وجه و نفس» می‏باشد که حوزه معنایی اراده را شکل می‏دهند. بر محور جانشینی، این واژگان در هسته اصلی معنای اراده یعنی «خواستن»، مشترک بوده وجملگی در زنجیره انجام فعل قرار می‎گیرند. بر محور همنشینی نیز دو نسبت تقارب معنایی و رابطه مکملّی دیده می‎شود که درمجموع می‏توانند معنای شفاف و دقیق‎تری از اراده را ارائه نمایند.  }, keywords_fa = {قرآن کریم,معناشناسی,اراده,رابطه جانشینی,رابطه همنشینی}, url = {https://zehn.iict.ac.ir/article_46370.html}, eprint = {https://zehn.iict.ac.ir/article_46370_f206d8d26633b3cbd945be1290759d1d.pdf} }