TY - JOUR ID - 30571 TI - تحلیل انتقادی مبانی معرفت‎شناختی اومانیسم دکارتی بر اساس اندیشۀ علامه جعفری JO - ذهن JA - ZEHN LA - fa SN - 1735-0743 AU - ابوالقاسمی, نرگس AU - نصری, عبدالله AU - خالقیان, فضل الله AD - دانشجوی دکتری رشته کلام امامیه دانشگاه علوم قرآن و حدیث پردیس تهران AD - عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی AD - دانشکده علوم قرآن و حدیث شهر ری Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 18 IS - 72 SP - 35 EP - 66 KW - معرفت‎شناسی KW - اومانیسم KW - دکارت KW - علامه جعفری DO - N2 - اومانیسم به عنوان نگرش حاکم بر دوره مدرنیته، موجودیت خود را تا حدود بسیاری مرهون مبانی و روش معرفت‌شناختی دکارت است. ویژگی اصلی معرفت‌شناسی دکارت اصالت‏دادن به عقلانیت ابزاری است. به عقیدۀ او می‌توان با عقل و بدون هرگونه توسّلی به حواس، به شناختی از واقعیت دست یافت. او با این مبنا خود را به نحوى مطلق به صورت موجودى مى‌شناسد که وجودش یقینى‌تر از همه چیز است. او اگرچه یک اومانیست به معنای امروزی نیست، اما محصول معرفت‌شناسی‌اش تصویری از انسان ارائه می‌کند که او را محور جهان هستی و ماسوای او را ذیل هستی او قرار می‌دهد. علامه محمدتقی جعفری از جمله فیلسوفان معاصر است که با عرضۀ مبانی معرفت‌شناختی متفاوتی به نقد اومانیسم پرداخته است. او ضرورت شناخت را در راستای نظام حیات معقول می‌بیند و معتقد است حواس طبیعی، عقل نظری، شهود عرفانی و وحی از ابزار معرفت است. این مقاله به قصد تحلیل انتقادی اومانیسم دکارتی ابتدا ارکان معرفت‌شناسی دکارت را تبیین و در ذیل هر یک دیدگاه علامه جعفری و وجوه تشابه و تضاد اندیشه آن دو را مطرح نموده است. UR - https://zehn.iict.ac.ir/article_30571.html L1 - https://zehn.iict.ac.ir/article_30571_51dcc570af27126923eca14c832de010.pdf ER -