زبانشناسی شناختی که در دو قرن اخیر ظهور نموده، روشهای خوبی برای بررسی و درک بهتر متون ارائه کرده است. استعاره در این رویکرد استعاره مفهومی نامیده شده است. این مقاله به بررسی استعاره مفهومی رحمت الهی در قرآن کریم که ساختار پیچیده و متشکل از چندین نوع استعاره دارد و بسط معنایی حاصل از آن که مالکیت و استیلا و علم خداوند به نعمات اخروی و دنیایی را بیان میکند، میپردازد. در شواهدی از آیات قرآن، رحمت خداوند همچون اموال گرانبها در گنجینههایی ذخیره شده که خداوند در مواقع لزوم و شایستگی بنده، برای بهرهمندی در آن را میگشاید یا نعمتهای معنوی مانند ارسال رسل و نزول قرآن به صورت بارانی که بر بندگان میبارد، مفهومسازی شده است و در گونه دیگری، رحمت خداوند بهمثابه ظرف یا پهنه وسیع یا حجیمی است که بنده میتواند داخل آن برود یا خارج از آن باشد. قرآن به کمک استعارههای مفهومی جهانی از اندیشه را به روی بشر گشوده و مفاهیم بسیار پیچیده از امور غیبی و مجردات را با زبانی ساده و ملموس به بشریت عرضه کرده است.