قرآن کریم.
1. ابنمنظور، محمد بن مکرم؛ لسان العرب؛ قم: نشر ادب الحوزه، 1405ق.
2. اختیار، منصور؛ معناشناسی؛ تهران: دانشگاه تهران، 1348.
3. ازهری، محمد بن احمد؛ تهذیب اللغة؛ قاهره: الدار المصریة، [بیتا].
4. اصفهانی، راغب؛ مفردات الفاظ القرآن فی غریب القرآن؛ تهران: مکتبة المرتضویة، 1362.
5. ایزوتسو، توشیهیکو؛ مفاهیم اخلاقی- دینی در قرآن؛ ترجمه فریدون بدرهای؛ چ1، تهران: فرزان، 1378.
6. ـــــ؛ خدا و انسان در قرآن؛ ترجمه احمد آرام؛ چ1، تهران: مؤسسه فرهنگی و زبانشناختی، 1361.
7. ____؛ مفهوم ایمان در کلام اسلامی؛ ترجمه زهرا پورسینا؛ چ1، تهران: سروش، 1378.
8. باطنی، محمدرضا؛ زبانوتفکر؛ تهران: کتاب زمان، 1363.
9. بورشه، اف جی؛ زبانشناسی و ادبیات: تاریخچه چند اصطلاح؛ ترجمه کورش صفوی؛ تهران :هرمس، 1377.
10. پالمر، فرانک رابرت؛ نگاهیتازهبهمعنیشناسی؛ ترجمه کورش صفوی؛ تهران: نشر مرکز، 1366.
11. زمخشری، محمود بن عمر؛ اساس البلاغة؛ بیروت: دارالمعرفة، 1399ق.
12. صفوی، کورش؛ آشناییبامعنیشناسی؛ تهران: نشر پژواک کیوان، 1386.
13. ـــــ؛درآمدیبرمعناشناسی؛ چ3، تهران: انتشارات سوره، 1387.
14. طباطبایی، سیدمحمدحسین؛المیزان فی تفسیر القرآن؛ چ5، قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1417ق.
15. طبرسی، فضل بن حسن؛ مجمعالبیانفیتفسیرالقرآن؛ تحقیق محمدجواد بلاغی؛ چ3، تهران: انتشارات ناصر خسرو، 1372.
16. طریحی، فخرالدین؛ مجمع البحرین؛ تحقیق سیداحمد حسینی؛ چ3، تهران: کتابفروشی مرتضوی، 1375.
17. عسکری، ابوهلال؛ معجم الفروق اللغویة؛ قم: مؤسسة النشر الاسلامی، 1412ق.
18. فراهیدی، خلیل بن احمد؛ العین؛ تحقیق مهدی مخزومی و ابراهیم سامرائی، گردآورنده محسن آل عصفور؛ قم: دارالهجره، 1409ق.
19. قائمینیا، علیرضا؛ بیولوژی نص؛ تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1389.
)