بر اساس نظریة خوداصلاح‌گری در بحث پیشرفت علم، علم از روشی استفاده میکند که با به‌کارگیری درست آن، می‌توان در گزارهها و باورهای علمی جرح و تعدیل انجام داد و در نتیجة این روش خوداصلاح‌گر تقرب باورهای علمی به صدق روزبه‌روز بیشتر خواهد شد. چالرز ساندرس پرس، فیلسوف شهیر آمریکایی، یکی از مدافعان مشهور این دیدگاه است. او برای این روش خوداصلاح‌گر ساختاری سهمرحلهای قائل است: استنتاج قیاسی- فرضی، استنتاج و استقراء. در این مقاله سعی دارم پس از توضیح این ساختار سهمرحلهای و نیز انتقادهای وارد بر آن، با توجه به آثار پرس، دربارة توجیه این ساختار بحث کنم. در توجیه این ساختار نقش فرض قرابت میان ذهن و طبیعت مشخص و جایگاه فرض وجود خداوند و نیز سازگاری طبیعی ذهن با طبیعت در توجیه این قرابت نیز بحث و بررسی خواهد شد.
Forster, P.; “Scientific Inquiry as a Self - Correcting Process”; The Commens Encyclopedia The Digital Encyclopedia of Peirce Studies, Mats Bergman and João Queiroz (ed), http: //www. commens. org /Encyclopedia/ Article/ Forster Paul-Scientific Inquiry- Self – Correcting - Process, 2014.
Hookway, C.; Truth, Rationality, and Pragmatism: Themes from Peirce; New York: Oxford University Press Inc, 2002.
Kemeny, J. and Oppenheim, P.; “On Reduction”; Philosophical Studies, 7, 1956, pp.6-19.
Kitcher, P.; The Advancement of Science; Oxford: Oxford University Press, 1993.
Laudan, L.; Science and Hypothesis: Historical Essays on Scientific Methodology; Netherlands: Springer, 1981.
_____; Progress and Its Problems: Toward a Theory of Scientific Growth; London: Routledge and Kegan Paul, 1977.
Levi, I.; “Inference and logic according to Peirce”; The Rule of Reason: The Philosophy of Charles Sanders Peirce, Jacqueline Brunning and Paul Forster (ed); 1997, pp.34-56.
Losee, J.; Theories of Scientific Progress: An Introduction; New York: Routledge, 2004.
Moore, E et all; Charles S. Peirce and the Philosophy of Science: Papers from the Harvard Sesquicentennial Congress; Edited by Edward C. Moore; Alabama: The University of Alabama Press, 1993.
Niiniluoto, I.; Is Science Progressive?; Netherlands: Springer, 1984.
_____; Truthlikeness; Dordrecht: D. Reidel. 1987.
_____; “Scientific Progress”; The Stanford Encyclopedia of Philosophy, Sdward N. Zalta (ed), https://plato.stanford.edu/archives/sum2015/entries/scientific-progress. Summer 2015.
Norton, J. D.; “Eliminative Induction as a Method of Discovery: How Einstein Discovered General Relativity”; In The Creation of Ideas in Physics, J. Leplin (ed); Springer Netherlands, 1995, pp.29-69.
Nubiola, J.; “Il Lume Naturale: Abduction And God”; Semiotiche, I/2, pp.91-102, 2004.
Peirce, C.S; Collected Papers of Charles Sanders Peirce; Electronic Edition of Cambridge Mass.: Belknap Press, I-VI C.Hartshorne and P.Weiss (ed) (1931-1935); VII & VIII, A.Burks (Ed.) (1958), 1994.
Popper, K.; Conjectures and Refutations: The Growth of Scientific Knowledge; London: Hutchinson, 1963.
_____; Objective Knowledge: An Evolutionary Approach; Oxford: 2nd enlarged edition, Oxford University Press; 1979.
Rhoda, A. R.; “Peirce and Lonergan on Inquiry and the Pragmatics of Inference”; International Philosophical Quarterly, 51(2), 2011, pp.181-194.
Rosenberg, J. F.; “Comparing the incommensurable: Another Look at Convergent Realism”; Philosophical Studies, 51(2), 1988, pp.163-193.
Scheibe, E.; “Kant's Apriorism and Some Modern Positions”, The Role of Experience in Science; Proc. of the 1986 Conf. of the Acad. Int. de Philos. des Sciences (Bruxelles), Held at the Univ. of Heidelberg. Ed. by E. Scheibe. Berlin, 1988, pp.1-22.
)