نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دکترای تفسیر تطبیقی
2 دانشیار علوم قرآن و حدیث جامعه المصطفی العالمیه
3 کارشناس تفسیر قرآن دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم -قم
چکیده
کلیدواژهها
* قرآن مجید.
1.آهی، محمد و زهره سوری؛ «بلاغت ارتباط کلامی در قرآن»؛ سراج منیر، ش19، تابستان 1394، ص25-48.
2.ابناثیر جزری، مبارک بن محمد؛النهایة فی غریب الحدیث و الأثر؛ قم: موسسة مطبوعاتی اسماعیلیان، 1367.
3.ابنسیده، علی بن اسماعیل؛ المحکم و المحیط الأعظم؛ تحقیق عبدالحمید هنداوی؛ بیروت: دارالکتب العلمیة، 1421ق.
4.ابنفارس، أحمد؛ معجم مقاییس اللغة؛ قم: مکتب الاعلام إلاسلامی، 1404ق.
5.ابنمنظور، محمد بن مکرم؛ لسان العرب؛ بیروت: دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع، 1414ق.
6.اختیار، منصور؛ معناشناسی؛ تهران: دانشگاه تهران، 1348.
7.ایروانی، جواد؛ «آداب گفتگو از دیدگاه قرآن و حدیث»؛ الهیات و حقوق، ش25، پاییز 1386، ص3-34.
8.ایزوتسو، توشیهیکو؛ خدا و انسان در قرآن؛ ترجمة احمد آرام؛ تهران: شرکت سهامی انتشار، 1381.
9.بییرورش، مانفرد؛ زبانشناسی جدید؛ ترجمة محمدرضا باطنی؛ تهران: آگاه، 1374.
10. پاکتچی، احمد؛ تاریخ تفسیر قرآن کریم؛ تهران: دانشگاه امام صادق، 1387.
11. جوادی آملی، عبدالله؛ تفسیر انسان به انسان؛ قم: انتشارات اسراء، 1386.
12. ـــــــ؛ تسنیم تفسیر قرآن کریم؛ قم: انتشارات اسراء، 1389.
13. ـــــــ؛ ادب قضا در اسلام؛ قم: انتشارات اسراء، 1391.
14. ـــــــ؛ اسلام و محیط زیست؛ قم: انتشارات اسراء، 1394.
15. جوهرى، اسماعیل بن حمّاد؛ الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربیة؛ بیروت: دارالعلم للملابین، 1407ق.
16. حسینی، زینب السادات؛ «تبیین رابطة دو سویه تقوا و ارتباط کلامی- گفتاری از منظر قرآن کریم»؛ پژوهشنامة اخلاق، ش33، پاییز 1395، ص137-156.
17. حسینى همدانى، محمد؛ انوار درخشان در تفسیر قرآن؛ تهران: لطفی، 1404ق.
18. حقشناس، علیمحمد؛ تاریخ مختصر زبانشناسی؛ تهران: مرکز، 1385.
19. ذوالفقاریفر، قدرت و دیگران؛ «شاخصهای سخنگفتن در اسلام»؛ معرفت، ش197، اردیبهشت 1393، ص125-139.
20. راغب اصفهانى، حسین بن محمد؛ مفردات ألفاظ القرآن؛ بیروت: دار القلم، 1412ق.
21. زمخشرى، محمود بن عمر؛ الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فى وجوه التأویل؛ بیروت: دار الکتاب العربی، 1407ق.
22. صفوی، کوروش؛ درآمدی بر معناشناسی؛ تهران: سوره مهر، 1387.
23. سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر؛ الدر المنثور فی التفسیر بالماثور؛ قم: کتابخانة آیتالله مرعشی نجفی.
24. شجاعی، احمد؛ «سخن نیکو از منظر قرآن»؛ معرفت، ش152، مرداد 1389، ص115-122.
25. طباطبائى، سیدمحمدحسین؛ المیزان فی تفسیر القرآن؛ بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، 1417ق.
26. طبرسى، فضل بن حسن؛ مجمع البیان فی تفسیر القرآن؛ تهران: ناصرخسرو، 1372.
27. طریحی، فخر الدین بن محمد؛ مجمع البحرین؛ تهران: مرتضوى، 1375.
28. طیّب، عبدالحسین؛ اطیب البیان فی تفسیر القرآن؛ تهران: اسلام، 1378.
29. عسکرى، حسن بن عبدالله؛ الفروق فى اللغة؛ بیروت: دار الآفاق الجدیدة، 1400ق.
30. عمر، مختار احمد؛ معناشناسی؛ ترجمة حسین شهیدی، مشهد: دانشگاه فردوسی، 1386.
31. فخرالدین رازی، ابوعبدالله محمد بن عمر؛ مفاتیح الغیب؛ بیروت: دار احیاء التراث العربی، 1420ق.
32. فکوهی، ناصر؛ تاریخ اندیشه و نظریّههای انسانشناسی؛ تهران: نی، 1386.
33. فیروزآبادی، مجدالدین محمد؛ قاموس المحیط؛ بیروت: دار احیاء التراث العربی، 1420ق.
34. فیومى، أحمد بن محمد؛ المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی؛ قم: موسسة دار الهجرة، 1414ق.
35. قائمینیا، علیرضا؛ بیولوژی نص؛ تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشة اسلامی، 1393.
36. قرشى، علىاکبر؛ تفسیر احسن الحدیث؛ تهران: بنیاد بعثت، 1375.
37. کلینى، محمد بن یعقوب؛ الکافی؛ تهران: دار الکتب الإسلامیة، 1407ق.
38. لطفی، مهدی؛ «بررسی و نقد معناشناسی قرآنی ایزوتسو»؛ پژوهشهای زبانشناختی قرآن، ش6، پاییز و زمستان 1393، ص39-52.
39. مروتی، سهراب و نرگس شکربیگی؛ «گفتار اثر بخش از منظر قرآن کریم»؛ پژوهشنامه علوم و معارف قرآن کریم، ش9، زمستان 1389، ص73-98.