دانشیار گروه علمی منطق فهم دین، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
چکیده
شناخت عقل و خرد از جمله مباحث بسیار اساسی در فلسفه، معرفتشناسی و روششناسی است. هستیشناسی عقل که در فلسفه بررسی میشود، منزلت معرفتشناختی عقل را تعیین میکند و معرفتشناسی نیز بنیادهای روششناختی علوم و معارف را پی میریزد؛ از این رو هستیشناسی و معرفتشناسی عقل اهمیت درخور توجهی دارد. این مسئله در نگره تفکیکی نیز جایگاه برجستهای یافته، در صدر مسائل آن قرار دارد. با توجه به نقشی که این رویکرد میتواند در حوزه معارف دینی ایفا و جهتگیریهای خاصی را دنبال کند، لازم مینماید عقلشناسی آن در بوته سنجش قرار گیرد. مقاله حاضر در پی آن است این مسئله را رصد و نتایجش را روشن کند. روش تحقیق در این بحث اسنادی و تحلیلی است و ماحصل آن این است که نگره عقلشناختی تفکیکی تهی از هر گونه پشتوانه عقلی و نقلی است و درنهایت به ندانمگویی و بنبست معرفت میانجامد.