%0 Journal Article %T استعاره های مفهومی مبتنی بر جهت کنه – وجه در فلسفه ملاصدرا %J ذهن %I آیت الله علی اکبر رشاد %Z 1735-0743 %A خادم زاده, وحید %D 2023 %\ 03/21/2023 %V 24 %N 93 %P 101-129 %! استعاره های مفهومی مبتنی بر جهت کنه – وجه در فلسفه ملاصدرا %K استعاره مفهومی %K ملاصدرا %K کنه %K وجه %K معرفت %R %X در چارچوب استعاره های مفهومی، فهم مفاهیم انتزاعی به کمک مفاهیم عینی میسر می گردد. این استعاره ها هم در زبان روزمره و هم در متون تخصصی یافت می گردد. جهت کنه – وجه حاصل مواجهه با این واقعیت است که عمق و ژرفای اجسام طبیعی بواسطه سطوح مختلف آن اجسام احاطه شده است. فلاسفه مسلمان و بویژه ملاصدرا از این جهت برای تببین امور معرفت شناختی و هستی شناختی بهره برده اند. کارکرد اصلی جهت کنه – وجه، تبیین دشواری معرفت به حقیقت وجود، ذات واجب تعالی و صفات الهی و ماهیت اشیا است. مهمترین استعاره های مفهومی مبتنی بر جهت کنه – وجه در آثار ملاصدرا عبارتند از : «وجود به مثابه امر دارای کنه و وجه»، «باری تعالی به مثابه امر دارای کنه و وجه»، «صفات الهی به مثابه امور دارای کنه و وجه»، «ماهیت به مثابه امر دارای کنه و وجه»، «مفهوم بسیط به مثابه امر دارای کنه و وجه»، «معقول و محسوس به مثابه کنه و وجه». «صورت به مثابه امر دارای کنه و وجه»، «علت شی به مثابه کنه شی» و «حداکثر مقدار ممکن یک شی به مثابه کنه شی». %U https://zehn.iict.ac.ir/article_704254_6e9ee955f924f7571108ed01fc6d7e40.pdf